Ik schreef deze blog naar aanleiding van de rellen in Amsterdam na de voetbalwedstrijd. Ik werd toen en ben nog steeds geraakt door ‘het wegzetten’ van groepen Nederlanders. Ik heb echt het idee dat we de grip op de realiteit van integratie soms totaal kwijt zijn en steeds meer overtuigd raken van bepaalde ideeën of feiten die niet kloppen (wanen).
Als samenleving hebben we miljoenen geïnvesteerd om migranten te ondersteunen bij hun integratie. Deze jonge, talentvolle groep kan een enorme bijdrage leveren aan onze vergrijzende samenleving. Toch lijkt het huidige overheidsbeleid eerder integratie te ondermijnen. De paradox? Degenen die het beleid bepalen, wijzen vervolgens op een “integratieprobleem.”
Als integratieadviseur ervaar ik dat we met z’n allen investeren in inclusie, participatie en samenleven. Aan de andere kant zie en lees ik dat bepaalde groepen gestigmatiseerd, uitgesloten of geconfronteerd worden met beleid en gedrag dat hen verder buitensluit.
𝗔𝗺𝘀𝘁𝗲𝗿𝗱𝗮𝗺: 𝗲𝗲𝗻 𝘀𝗽𝗶𝗲𝗴𝗲𝗹 𝘃𝗮𝗻 𝗲𝗲𝗻 𝗯𝗿𝗲𝗱𝗲𝗿 𝗽𝗿𝗼𝗯𝗹𝗲𝗲𝗺
De recente gebeurtenissen in Amsterdam benadrukken naar mijn mening deze tegenstrijdigheden. Wat begon als saamhorigheid tijdens een voetbalwedstrijd, escaleerde in chaos: vlaggen van Nederlandse privéwoningen werden verbrand, een taxichauffeur werd mishandeld, en schokkende leuzen klonken door de straten.
Toen burgers zichzelf wilden verdedigen, trad de politie niet op tegen de relschoppers, maar tegen burgers. Steeds meer Nederlanders voelen zich onveilig en zelfs bedreigd in hun eigen land. Dit roept een pijnlijke vraag op: wie beschermt wie, en tegen wie⁉️
➖ Welke samenleving willen we samen bouwen?
Ik vind het zorgwekkend dat sommige Nederlandse burgers worden weggezet als “terroristen” of “antisemitisch,” terwijl anderen door valse en negatieve informatie uit media en onderwijs leren haten. Dit voedt verdeeldheid, angst en polarisatie. Arabieren behoren tot de Semitische volken en kunnen dus onmogelijk “antisemitisch” zijn tegen zichzelf.
Met ons nieuwe kabinet rijst de vraag: Blijven we investeren in beveiliging ten koste van onderwijs en sociale cohesie? Zullen de stijgende zorgkosten en muren rond AZC’s de weg vrijmaken voor een inclusieve samenleving, of sturen ze met hun beleid en gedrag aan op meer polarisatie en verdeeldheid?
Of kiezen ze uiteindelijk voor een samenleving waarin iedereen zich gehoord, gezien en beschermd voelt? En ziet het kabinet in dat Nederland leiderschap nodig heeft dat verbindt in plaats van verdeelt? Dat we in gedrag laten zien dat samenleven begint met dialoog, wederzijds respect en eerlijke informatie?
😡 Angst en haat mogen NOOIT de bouwstenen zijn van het beleid in Nederland.
👨👨👧👧 Laten we de kracht van diversiteit omarmen en investeren in een gezamenlijke toekomst. SAMEN bouwen we aan een Nederland waarin iedereen zich thuis voelt en kan bijdragen. Dat is het Nederland waarin ik geloof.